Meet Ruth!

I am Ruth (26), married to Bram, and I’m working as a child psychologist. Bram and I moved to The Hague about three and a half years ago. We ended up at Redeemer via a friend and wanted to be part of the church and serve as well. For me, that meant that I wanted to commit myself to the worship team. It freaked me out a bit, honestly, because I had not sung in front of a congregation before on a regular basis. At first, I felt very exposed and not at all comfortable to express my faith on a stage, because it’s personal and intimate to me. I always wondered if it would be good enough. Yet, I noticed that God had a purpose and bit by bit, He gave me more confidence and courage to express myself. Nowadays, I sometimes still feel vulnerable and challenged, but I know that God always provides, that He has the authority and is leading our service. I know that I do not have to be someone else on stage than I am in my personal relationship with Him.

What touches me in my relationship with God is the intimacy of His constant presence. No matter what I’m doing, I know He is with me. That safety and security is my lifeline. When I feel like I cannot face circumstances, I know that God is greater than my worries or the situation itself. He is the hope that no other power or force could equal. When I think about this hope, in my work or on my bike ride home, everything is put into perspective. For me, music plays an important role in expressing but also experiencing God’s Word. God uses a song to tell me something or reveal another aspect of His character. At the moment, the songs that inspire me are  ‘Waterfall’ and ‘By the Streams’ by Jonathan Ogden and ‘Beautiful’ by United Pursuit. Songs like these inspire me and make me look at Him in awe. Although I love singing in English, nothing compares to expressing your faith in your mother tongue. Maybe that’s why I always get a bit choked up when we sing a song in Dutch :).

Ik ben Ruth (26), getrouwd met Bram, en door de weeks werkzaam als kinderpsycholoog. Bram en ik zijn ongeveer drieëneenhalf jaar geleden naar Den Haag verhuist. We zijn via via bij Redeemer terecht gekomen en wilden graag deel uit te maken van de gemeente. Voor mij betekende dat op een gegeven moment dat ik me wilde inzetten in het Worship Team. Ik vond dat eigenlijk doodeng, want ik had tot op dat moment niet regelmatig voor publiek gezongen. Ik voelde me in het begin erg exposed en nog helemaal niet comfortabel om mijn eigen geloofsleven, wat zo super persoonlijk en intiem met God is, op een podium uit te dragen. Ik vroeg me altijd af of het genoeg zou zijn. Toch merkte ik dat God een doel had en mij beetje bij beetje meer vertrouwen en moed gaf om meer van mijzelf te laten zien en horen. Nu nog steeds voel ik mij wel eens kwetsbaar en vind ik het soms een uitdaging, maar ik merk dat God altijd voorziet en de autoriteit en leiding heeft in een dienst. Ik hoef niet iemand anders te zijn op het podium dan ik ben ik mijn persoonlijke relatie met hem.

 Wat mij raakt in mijn relatie met God, is de intimiteit van zijn constante aanwezigheid. Het maakt niet uit wat ik aan het doen ben, ik weet dat er iemand bij mij is. Die veiligheid en zekerheid zijn mijn lifeline. Als ik situaties zelf het hoofd niet kan bieden voel ik dat God groter is dan mijn zorgen of dan de situatie zelf. Hij is de hoop die geen andere macht of kracht mij zou kunnen bieden. Als ik daar aan denk, in mijn werk of op de fiets naar huis, dan valt alles in perspectief. Voor mij speelt muziek een belangrijke rol in het uiten maar ook beleven van Gods Woord. God kan een lied gebruiken om mij iets te vertellen of een ander aspect van zijn karakter te onthullen. Op dit moment zijn dat de nummers ‘Waterfall’ en ‘By the Streams’ van Jonathan Odgen en ‘Beautiful’ van United Pursuit. Nummers als deze kunnen mij inspireren en mij opnieuw verstelt doen staan van wie hij is. Ook al kan ik goed overweg met het zingen in het Engels, het kan niet op tegen je geloof belijden en uiten in je eigen moedertaal. Dat is waarschijnlijk de reden dat ik altijd een brok in m’n keel krijg als we in het Nederlands zingen :).